🌤 #خورشید من ! برآی ؛ که وقت دمیدن است.
✍️ اهداء ۱۰۰ بسته معیشتی به ۱۰۰ خانواده ی عزیز نیازمند در روستای ورجوی

🌱 همزمان با شب میلادِ یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود (عج) ، صد بسته معیشتی در روستای شهید پرور ورجوی در قالب طرح مِهر مهدوی بین خانواده های کم درآمد روستا توزیع شد.

🔸 به گزارش پایگاه خبری ورجوی این بسته ها شامل برنج، روغن، مرغ، ماکارونی، سویا، چای، نخود و صابون ضد عفونی کننده بود، که توسط خیرین روستا و #گروه_جهادی_جوانان_ورجوی تهیه و توزیع گردید.

《۲۰ فروردین ۱۳۹۹》

📡 پایگاه خبری ورجوی | @varjovi| www.varovi.ir

📌 گروه جهادی جوانان روستای ورجوی، ضمن آرزوی قبولی طاعات و عباداتِ شما سروران گرامی و تقدیر و تشکر از خیرین بزرگوار روستای ورجوی و دیگر حامیان مالی، به اطلاع می رساند، دومین مرحله توزیع بسته های حمایتی-معیشتی همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان در روستای ورجوی با همت گروه جهادی جوانان روستای ورجوی توزیع خواهد شد. / ان شاء الله

روایت رزمنده ی 15 ساله ی روستای ورجوی از عملیات بدر سال 63

خاطره ی اولین اعزام و شهادت شهید داود سالارخانی ؛ زخمی شدن آقامهدی باکری؛ نجات یک رزمنده زخمی و دیدار با فرمانده سپاه؛

توصیف : 4 سال از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران گذشته است و ما در سال 63 هجری شمسی و در روستای ورجوی روزگار می گذرانیم. ده ها نفر از شیفتگان اسلام در بلاد و روستاها پای در مکتب خمینی نهاده و عازم جبهه های نبرد شده اند؛ روستای ورجوی سال های پُر خون و غصه ای را پشت سر نهاده است. چند سالیست که آتش جنگ، صدای جواد پاشانژاد را در دل روستا خاموش کرده و اکنون کسی از سر بریده ی قربانعلی نجد ورجوی، ندای لبیک یا خمینی را نمی شنود. محسن پرویزی، اسماعیل بهروز نژاد، مجید رشید آذر و ابراهیم اقبالی سال هاست که شهید شده اند! جعفرخاکپای، صمد پاشانژاد و محسن اقبالی آن هم بازی دوران کودکی و رفیق جبهه های نبرد دیگر در میان اهالی نیستند. حتی پیکر بی جان و آغشته به خون زلفعلی تقی زاده، بایرام جعفری، محمد علی راشدی، حمید اکبریان، غلامحسن حیدری و علی افشاریان هنوز به روستا نیامده است و در میان خاک های نرم و سوزان شلمچه و اندیمشک و شمال فکه و دهلُران آفتاب می خورند.

اما اینجا ! در همین روستا.. که مردم بی منّت، نان دستشان را می خورند مادران، هر روز کوچه های تنگ امیدشان را به یُمن آمدن رزمنده ی کوچکشان آب می پاشند و امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء می خوانند... سایه ی جنگ، عجیب بر آسمان این روستا رخنه کرده است و می کُشد هر آنکه را که « هیهات من الذله» سر می دهد. دانش آموزان روستا یکی پس از دیگری سر از مکتب عشق در می آورند و نماز خون را اینبار در قربانگاه کربلای سال 63 هجری شمسی می خوانند؛ چهار سال از نبرد حق و باطل گذشته است و ما در سال 63 هجری شمسی در این روستا با مردمانی بی بضاعت و کشاورز روزگار می گذرانیم. داغ 36 نفر از جوانان، قامت بلند پدرانشان را همچون کمانی خَم و مادران کارکشته شان را داغدار شهادت خود کرده است... ده ها نفر از شهدای سال های 64 و 65 و شصت و ششِ روستای ورجوی، هنوز در صف منتظران وصال عشق و جرعه نوشان حیات ابدی اند...

اینجا سال 63 هجری شمسی است و حسن عزیزی، ابراهیم احسانی، علیرضا سعادت و تقی پهلوانی هنوز 14 سال دارند و شاید هنوز به سن تکلیف هم نرسیده اند تا اینکه بخواهند عازم جبهه های نبردِ حق علیه باطل هم بشوند..

***

... یکی از همرزمان شهدای این روستا هستم. بنده اکثرا در مناطق جنگی کردستان بوده ام. می خواهم یک خاطره ای از عملیات بدر سال 63 برایتان روایت کنم. درعملیات بدر با دو نفر از شهدای روستایمان، شهید داود سالارخوانی و شهید عادل ذاکری با هم بودیم. در سال 63 با داود سالارخانی از تبریز به اهواز اعزام و در لشگر 31 عاشورا وارد گردان امیرالمؤمنین شدیم. 4 ماه در گردان خدمت کردیم و پس از آن عملیات بدر شروع شد.

اشاره : عملیات غرور آفرین بدر در 20 ام اسنفد سال 63 در منطقه هورالهویزه در شرق دجله با هدف دستیابی به جاده العماره بصره و تسلط بر شرق دجله همراه با انهدام نیرو با حضور گسترده یگان های سپاه و بسیج با همکاری ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد که طی آن تنی چند از سرداران رشید سپاه اسلام از جمله شهید آقا مهدی باکری جان خود را فدای اسلام و ایران عزیز کردند.

شهید عادل ذاکری ورجوی فرمانده گروهانمان بود و از فروردین سال 61 با جبهه و جنگ آشنایی داشت. در عملیات بدر، من و داود سالارخوانی با هم بودیم. شب 20 ام, عملیات بدر در جزیره مجنون شروع شد... شب بود. وارد منطقه عملیاتی و سوار قایق شدیم موقعی که حرکت کردیم و رسیدیم به پل شناور، خمپاره ای روی پل فرود آمد و داود و چهار نفر دیگر در آب افتادند. بچه ها تلاش کردند تا داود و آن دو نفر را از آب بیرون آوردیم. ولی دو نفر از همرزمانمان در همان آغاز عملیات به شهادت رسیدند.

پس از آن سوار قایقی 12 نفره شدیم و به حرکت خود ادامه دادیم. در اواسط شب قایق ما به نی های داخل جزیره گیرکرد، دیده بانان عراقی ما را دیده بودند! و برای همین چند گلوله ی خمپاره به اطراف قایق ما زدند که منجر به زخمی شدن سه نفر از همرزمانمان شد. یکی از رزمنده ها داخل آب پرید و نی ها را از بدنه ی قایق جدا کرد و قایق آزاد شد. به راه خود ادامه دادیم... در میانه ی راه یکی از همرزمان زخمی مان از شدت جراحت و خونریزی شدید به خیل شهدا پیوست. ما همچنان به راه خود ادامه می دادیم...

صبح علی الطلوع، که به خاکی رسیدیم. وقتی در خاکی پیاده شدیم من و داود پشت خاکریزی سنگر گرفتیم. و پس از یک تلاش نفسگیر در زیر باران گلوله، سه خاکریز دیگر را باهم رفتیم جلو و خودمان را از چنگ دشمن درآوردیم. (آن موقع که با داود سالارخانی با هم بودیم دیگر عادل ذاکری را ندیدم؛ عادل را فقط در پادگان دیده بودم و بعد از آن از هم جدا شدیم. عادل آخرین بار به من گفت شما مواظب خودت و داوود باش. گفتم چشم. بعد از آن دیگر عادل را ندیدم. عادل در آخرین روز عملیات بدر و در 26 اسفند 63 به شهادت رسید.)

در پشت خاکریز فتح شده سه تن از افراد دشمن پشت دوشکائی نشسته بودند و وانمود می کردند، دوشکا گیر کرده است و قادر به شلیک نیست. اما وقتی همرزمان ما در گردان امیرالمؤمنین از خاکریز بیرون آمدند عراقی ها دوشکا را به کار انداخته و افراد خود را به سنگرها کشاندند. در این لحظه، یکی از عراقی ها که زخمی شده بود به طرف من تیراندازی کرد اما تیرها به من اصابت نکرد؛

به داود گفتم:

• داود بزنش!
• داودِ دل رحم...! در میدان جنگ گریه کرد و گفت زخمی هست.

داود اسلحه بدست ایستاده بود. گلوله ای از سمت عراقی ها شلیک شد و گلوی داود را بوسید و آن را نقش بر زمین کرد. من سریع داود را گرفتم؛ گفتم حتما زخمی شده، باید آن را درمان کنم.

داود...؟ داود...؟

دیدم پسرعمه ام تیر خورده به گلویش... اما از پشت گلو نفس می کشد چند لحظه نگذشت که داود در بغلم شهید شد (فقط خدا می داند که در آن روز برایم چه گذشت...) من جنازه آغشته به خون این نوجوان 16 ساله را بر زمین گذاشتم. دو سه تا هم عراقی جنازه شان افتاده بود آنجا، آوردم بغل جنازه داود، گفتم اگر خمپاره ای بیاید جنازه را داغون نکند (و این جنازه عراقی ها حائل باشند).

حالا دیگر بدون داود! و بدون رفیق همیشگی ام؛ باید جلو می رفتم... رفتم و افتادم در محاصره ی دشمن؛ با هزار زحمت و تدبیر از محاصره آمدم بیرون؛ دیدم جنازه داود را برداشته اند و برده اند. خلاصه آن شب درگیر بودیم با عراقی ها؛ ما تن به تن بودیم. من میخواستم خودم را از روی ترس قایم کنم. خیلی ترسیده بودم. وقتی در نیزارها قایم شده بودم شب بود، دیدم در فاصله 3 - 4 متری عراقی ها، نیزارها را کنار می کشند و می آیند و به ما نزدیک و نزدیک تر می شوند... با خودم گفتم خدایا این ها را بزنم یا نه. اگر بزنم آنها هم مرا می زنند اگر نزنم شاید سالم بمانم و آنها هم ردّ می شوند. خلاصه آن لحظه ی حساس به خیر گذشت... ساعت ها تیراندازی و نزاع تن به تن بین ما و عراقی ها تمام شد و آمدیم بیرون؛

شبِ پر وحشت عملیت تمام شد. صبح شده بود... آقا مهدی باکری را دیدم تقریبا 50 متر جلوتر از من زخمی شده و افتاده بود. به همرزمانم گفتم چرا آنجا آنقدر شلوغ است؟ گفتند آقا مهدی ترکش خورده من دویدم پیش او... گفتم بگذار ببینم از کجا ترکش خورده، چه اتفاقی افتاده؟ آن موقع فرمانده لشگرمان بود؛ دیدم آقا مهدی رو گذاشتند در یک جیب عراقی و به عقب بردند.

اشاره : محسن رضایی فرمانده وقت سپاه می گوید: من آقا مِهدی را خوب می شناختم، وقتی محاصره شد از آنجایی که می دانست کار عملیات به بن بست رسیده و تنها راه موفقیت در عملیات بدر حفظ دجله است، او مانده بود که چکار کند؟ رضایی می گوید: در عملیات بدر که لشگر 31 عاشورا نقش جدی داشت تلاش کردیم تا با مهدی ارتباط بی سیم بر قرار کنیم. غلبه آتش و فشار تانک های دشمن زیاد شده بود، از شهید کاظمی خواستم به مهدی بگوید که بازگردد اما او گفته بود جنگ، جنگ آتش است و نمی توانم برگردم. اتفاقا اینجا جای خوبی است، اگر می توانی خودت هم به اینجا بیا!پس از آن تلاش کردم با مهدی صحبت کنم اما او از هم صحبت شدن با من فرار می کرد. مهدی بین دوراهی خود و غیرتش مانده بود...دجله قابل حفظ نبود و مهدی هم دچار شرمندگی شده بود...پس از زخمی شدن آقامهدی قایقی می آید که او را به عقب بیاورد اما آن قایق را دشمن می زند و پیکر بی جان مهدی به رود دجله می افتد از آنجا به اروند می رود و در خلیج فارس به ابدیت می پیوندد...

***

...من وقتی برگشتم در کنار خارکریز جنازه ای را دیدم که نیمه جان افتاده اما کم مانده که تمام کند. جلوتر رفتم. با دستش اشاره می کرد به طرف من که مرا هم ببرید؛ من هم که از تن به تن آمده بودم بیرون حقیقتا خیلی ترسیده بودم میخواستم بروم خلاصه نمی دانم چطور شد خیلی زخمی ها در زمین زیاد بودند خیلی... من نمی دانم چه عامل باعث شد که برگشتم تا آن زخمی را بردارم آن موقع من هم کوچک بودم عملیات بدر سال 63 بود اسفندماه؛ حدودا 15 یا 16 ساله بودم گفتم خدایا چکار کنم این رزمنده با این بدن زخمی با دستش به من اشاره کرد که مرا هم ببرعقب. با خودم کلنجار می رفتم که میتوانم ببرم یا زورم نمی رسد؟ تصمیم گرفتن در آن شرایط خیلی سخت بود.

زود خودم را سبک کردم و وسایلی که داشتم را انداختم زمین؛ گفتم هر طوری شده باید این زخمی را هم ببرم عقب. سرش زخمی شده بود چه زخمی؟! میخواستم کلاه آهنیش را بردارم. گفتم این وزن اضافی دارد؛ با خودم فکر کردم که باید این کلاه را از سراین بیچاره بردارم. تا خواستم کلاه را بکشم یکدفعه دیدم یک ترکش بزرگ به سرش خورده است و کلاه آهنی را هم خم کرده و رفته داخل سرش! من هم این را نمی دانستم میخواستم بند کلاه را باز کنم. همین کار را هم کردم، تا کلاه را کشیدم که به بیرون بیاندازم و از سرش جدا کنم یکدفعه دیدم سرش را پاره کرد. خونریزی به حدی شدید بود که آن رزمنده از شدت جراحت و زخم عمیق از حال رفت. خستگی و ترس کل وجودم را گرفته بود، یک شال داشتم زود آن را برداشتم و گذاشتم روی سرش. نمی دانستم که شهید شده یا بی هوش در دستانم افتاده است! یاد داود؛ پسر عمه ام افتادم... با خودم گفتم من تصمیم گرفته ام که این را هر طور شده به عقب ببرم؛ با هزار زحمت برداشتمش! سرش را بستم؛ حدودا 30 متر یا 50 متر آوردمش عقب. یک روستایی بود تیر خورده و جنگ زده! و با یک درخت خرمای ترکش خورده، که بر زمین افتاده بود.

آن رزمنده زخمی یا شهید را گذاشتم کنار خاکریز و نزدیک آن درخت! گفتم خدایا با این وضع چکار میتوانم بکنم. جنازه عراقی ها افتاده بودند روی زمین. باز آن ها را آوردم و دورتا دور بدن این رزمنده شهید یا زخمی را پوشاندم تا ترکش نخورد و بیشتر از این از بین نرود. خستگی امانم را بریده بود با خودم می گفتم دیگر نمیتوانم خودم را ببرم. گذاشتمش... و رفتم.

دوباره خاکریز بود و برگشتن به عقب؛ تا از خاکریز رد شدم بین نیروهای خودمان یک موتور سواری را دیدم با موتور 250؛ خودم را به آن موتوری رساندم؛ گفتم آ...آ... آنجا یک مجروح گذاشته ام ولی نمی دانم شهید شده یا زنده است! گرسنگی، تشنگی، خستگی، ترس و اضطراب؛ زبانم بند آمده بود. گفتم می...می.. میتوانی بیاوری عقب؟ گفت کجا؟ گفتم بغل آن درخت خرما. نشانش دادم. موتوررا روشن کرد و رفت. هنوز از من دور نشده بود که عراقی ها با دو سه تا آرپی جی پذیرائیش کردند. گفتم خدا یا من این را هم به مردن دادم اگر اتفاقی بیافتد مقصرش من هستم. کلنجار رفتن و حرف زدن در میدان جنگ یک چیز طبیعی است، خلاصه بخیر گذشت.

مدتی نگذشته بود که دیدم آن رزمنده را انداخته روی باک موتور و دست و پاهاش از این ور و آن ور باک موتور به زمین می خورد و این طور کشان کشان می آوردش. خلاصه با هزار زحمت آن را آورد عقب؛ وقتی این جنازه را گذاشت زمین گفتم این دیگر شهید شده و مجروح نیست.

آن جا یک پرستاری بود زود دست به کار شد و نبضش را گرفت. علی الظاهر زنده می نمود و خیلی خیلی آرام نفس می کشید. انداختند پشت یک جیب عراقی و باز آوردند عقب تر. من هم زیر آوار ماندم ! چشمتان روز بد نبیند بعد از انتقال آن رزمنده ی زخمی، یک هواپیمائی آمد و حسابی بمبارانمان کرد من هم ماندم زیر آوار. از آن به بعد دیگر از هیچ چیز خبر نداشتم که چه شد و بر رزمندگان ما در آن عملیات چه گذشت؟

***

...خلاصه جنگ تمام شد و چند سال از جنگ و آن قضایا گذشت... بعد از جنگ من برای دیدار دوستم به پیرانشهر رفتم. موقعی که آمریکا کویت را می زد یادتان هست؟... رفتم آنجا و پس از دیدن دوستم، به من گفت که فرمانده سپاه آمده برای بازدید. من هم گفتم شما بروید و بازدید کنید. من داخل همین چادر می نشینم و منتظرتان می مانم. آنها رفتند و بازدید کردند و آمدند. دوستم آمد دست مرا گرفت و برد پیش فرمانده و معرفی ام کرد.

-فرمانده!

-ایشان هم افسر پوربیک یکی از رزمندگان و سپاهیان مراغه هست. ماه ها در جنگ و عملیات با هم بودیم...

-فرمانده سپاه با تعجب رو به من کرد و

-گفت: افسر...! ... پوربیک...!

-دوستم گفت بله فرمانده. افسر پوربیک از رزمندگان مراغه؛ سال هاست که می شناسمش...

-بغض در گلو و اشک در چشم.. با یک حالتی به من نگاه می کرد. بلند شد و ایستاد. یکدفعه دیدم مرا بغل کرد و گریه کرد و...گریه کرد و... بوسید!

-با تعجب گفتم چیزی شده فرمانده؟ گفت: افسر پوربیک تویی؟ گفتم بله فرمانده!

آن عملیات. آن رزمنده زخمی. آن درخت خرما. آن موتور سوار. همه و همه تداعی گر یک حقیقت شیرین بودند!

آن موقع با هم بودیم آن رزمنده زخمی که من آن را برداشتم و به عقب برگرداندمش. یادتان هست؟ فکر می کردم با آن وضعی که داشت حتما شهید شده است.

خدا را شکر فرمانده سپاه نقده شده بود بله « او کسی است که زنده می کند و می میراند...» آن جا داخل چادر مرا دید و شناخت. محکم مرا به سینه اش چسباند و بوسید... من که باورم نمی شد این همان رزمنده زخمی است که نجاتش دادم! با تعجب و تبسم گفتم مگر تو زنده شدی؟! من آن وقت که تو را آورده بودم عقب فکر نمی کردم زنده بمانی. با خودم میگفتم حتما شهید شده است... فرماندهِ روزهایِ سختِ جنگ گفت: نه ! من داخل یک چاله ای افتاده بودم شما هم می دویدید. من با دستم به شما اشاره کردم که مرا هم ببرید. شما هم آمدید و... من همانم! همان زخمی...همان رزمنده...

آقای پوربیک از زمان اعزامتان هم خاطره ای دارید؟

بله آن موقع من اولین اعزامم سال 60 بود رفتم تبریز آنجا اعزام نیرو بود. آقای عوض محمدی هم مسئول آنجا بود خلاصه توی صف نگاه کرد و 3 نفر را از وسط صف آورد بیرون آنهایی که قدشان کوتاه بود متاسفانه منم آوردند بیرون؛ گفتند پدر و مادرتان راضی هست که با این سنّ بیایید جبهه؟ بروید یک رضایت نامه بیاورید. خیلی مأدبانه منو از اونجا انداختند بیرون. تبریز خیابان حافظ. اون موقع بچه بودم 15 سالم بود من خیابان حافظ را نمی شناختم منو انداختند بیرون گفتم من اینجا رو نمیشناسم. سرم رو انداختم و همین جور خیابان رو رفتم پایین یک روحانی را دیدم که به طرف من می آید تا رسید، بهش گفتم حاج آقا یک خواهشی دارم! گفتم منو اعزام نمی کنند جبهه، شما بیا بگو من پدر ایشون هستم و راضیم پسرم بره جبهه تا منو اعزام کنند. گفت کجا گفتم اعزام نیرو. گفت مسئولش کیه گفتم عوض محمدی. گفت باشه بیا بریم...

اون هم با من آمد اعزام نیرو... رفت نشست توی اتاق فرماندهی ما هم توی حیاط بودیم یکدفعه دیدم بلندگو صدا کرد افسرپوربیک ؛ افسر پوربیک... تا این رو شنیدم رفتم اتاق فرماندهی. گفتند پدرت را آوردی؟ گفتم بله. گفتند کو؟ گفتم ایشون هستند با دستم حاج آقا روحانی رو نشان دادم. یک دفعه دیدم حاج آقا گفت آقا پسر تو میری جبهه و شهید می شی لااقل درست حرف بزن! یکدفعه جا خوردم، دیدم نقشه ام لو رفته است گفتم حقیقتا من می خوام اعزام بشم و این حاج آقا روحانی رو هم از بیرون آوردم... خلاصه منو اعزام کردن و در اولین اعزام هم رفتم پیرانشهر سه ماه در منطقه بودم. اولین اعزامم از میاندوآب بود از آنجا که رد می شدیم اون ور کمین بود و از ساعت 4 بعد ازظهر به بعد جاده کلا بسته می شد.

دفعات بعد هم رفتید جبهه؟

بله دفعات بعد می آمدم دو ماه سه ماه استراحت می کردم و دوباره میرفتم جبهه. خلاصه 40 ماه جبهه بودم.

توی بچه های روستا شهیدی رو سراغ دارین که پدر و مادرش خیلی سخت رضایت داده بودند بهشون برن جبهه؟

بله. شهید داود سالارخانی رو راضی نبودند که بره جبهه آنقدر اسرار کرد که پدر و مادرش راضی شدند با من بیاد جبهه اون موقع 16 سال داشت.

چند روز یا چند ماه در منطقه بود که شهید شد؟

سه ماه بود. وقتی عملیات بدر در سال 63 شروع شد با هم رفتیم عملیات. بعد از عملیات هم که گلوله خورد به گلوش و شهید شد فرمانده لشگرمان هم آقامهدی باکری بود خدا رحمتش کنه...

از نزدیک دیده بودید آقا مهدی رو؟

بله خیلی با هم بودیم. به چادر ما چند بار مهمان آمده بود و باهم نماز جماعت می خواندیم...

اگر دوباره جنگ بشه جوان ها باز به جنگ میرن ؟

من نمیتونم جوان ها رو بگم ولی من بدون ریا می گم به این منبر قسم می خورم اگر هزار بارهم جنگ بشه باز هم می رم اون موقعی که توی سوریه جنگ بود من هم اسمم رو نوشتم ولی نبردند بخاطر مجروحیتم.

بیاد شهدای اسفند ماه روستای شهید پرور ورجوی :

شهید منصور ورجوی؛ شهید عادل ذاکری؛ شهید داود سالار خانی؛ شهید یعقوب دهقان؛ شهید یوسف مختاری ؛ شهید جعفر افرودی؛ شهید علی ذاکری؛ شهید حسن عزیزی؛ شهید علی صابری؛ شهید محسن کریمیان ثانی و شهیده زکیه کریمیان ثانی ورجوی

نویسنده: هادی رستمی آذر ورجوی

منبع : پایگاه خبری ورجوی

◾️#روستای_شهیدان در سوگ سردار حاج قاسم سلیمانی

#فرمانده سپاه مراغه : 3 ویژگی مهم سردار سلیمانی که حاج قاسم را سردار دل ها کرد.
🔺 حاج قاسم مرد عمل بود ؛ نه مرد وعده و وعید!

✍️ همزمان با وداع غم انگیز و عزادارای میلیون ها نفر از عاشقان ولایت و شیفتگان شهادت در سراسر ایران اسلامی، مجلس یادبود سردار شهید حاج قاسم سلیمانی در روستای ورجوی، روستای شهیدان برگزار گردید.

✍️ به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی، مجلس یادبود سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی و ابو مهدی المهندس و همرزمان شهیدشان با سخنرانی فرمانده سپاه ناحیه مراغه برگزار شد. در این مراسم که با حضور مسئولین و اهالی شهیدپرور ورجوی و مراغه برگزار گردید جمعی از مداحان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام نیز به مداحی و عزاداری پرداختند.

◾️ فرمانده سپاه مراغه ضمن عرض تبریک و تسلیت بمناسبت شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی گفتند : آنچه که حاج قاسم را سردار دلها، سردار معرفت، سردار عشق و سردار دوست داشتنی کرده است و امروز می بینیم که همه ملت های مسلمان در سوگ شهادت این سردار عزیز می سوزند و عزاداری می کنند چند ویژگی مهم است که خدمت شما مردم عزیز عرض می کنم.

1️⃣ ایشان اولین ویژگی مهم سردار سلیمانی را داشتن شخصیت #مردمی و خاکی بودن آن مرد بزرگ دانستند و گفتند : حاج قاسم یک شخص مردمی به معنای واقعی کلمه و انسانی خاکی بودند. که همواره در رفتار، گفتار و نشست و برخاست های خود بین مردم این را رعایت می کردند و مثل یک سرباز عادی رفتار می کردند و به هیچ وجه مغرور نبودند...

2️⃣ ایشان دومین ویژگی شخصیتی سردار قاسم سلیمانی را #مطیع_محض_ولایت بودن دانستند و گفتند : سردار سلیمانی قدمی غیر از جای پای ولایت و مقام معظم رهبری نگذاشتند و عملی بر خلاف نظر رهبر انقلاب انجام ندادند و سخنی برخلاف سخن مقام معظم رهبری بر زبان جاری نکردند...

3️⃣ به گزارش پایگاه خبر ی تحلیلی ورجوی سرهنگ پاسدار سعید رشیدی، همچنین #مرد_عمل بودن و مرد وعده و وعید نبودن را از دیگر ویژگی های بارز و شخصیتی سردار حاج قاسم سلیمانی دانستند و گفتند : سردار سلیمانی وعده نمی داد بلکه عمل می کرد ؛ وعده نمی داد که بعدا بگوید من کی گفته ام که 100 روز بعد مسائل را حل خواهم کرد! نمی گفت که وعده های من برای زمان صلح است و الان زمان جنگ است و وعده ها فرق کرده است. فرمانده سپاه مراغه گفتند :

🔺 حاج قاسم در یادواره شهید حسین پور برای مردم وعده داد که داعش در عرض 2 ماه از جغرافیای مسلمین حذف خواهد شد در حالی که یک هفته به اتمام این وعده مانده بود که خبر انحطاط داعش رسانه ای شد. عزیزان من! مرد عمل یعنی حاج قاسم سلیمانی ؛ شخصیت هایی مثل قاسم سلیمانی آینده را پیش بینی نمی کنند! آینده را با وعده های خود محقق نمی کنند ! بلکه آینده را می سازند و بوجود می آورند. حاج قاسم به تناسب وعده ای که برای نابودی چند ماهه داعش به مردم داد جهاد کرد؛ تلاش کرد و شب و روز جنگید نگفت که بروید جنگ کنید من هم خواهم آمد. پا به میدان نبرد گذاشت و گفت شما هم بیایید.

✍️ به گزارش پایگاه خبری ورجوی سخنران مجلس یادبود سردار سلیمانی در روستای شهید پرور ورجوی گفتند: برادران عزیز! سردار سلیمانی آبروی عالم اسلام بود و آبروی بشریت بود. بشریت امروز مدیون فداکاری ها، اخلاص ها, رشادت ها و از جان گذشتگی های این سردار دلها بود. سردار سلیمانی بشریت را از #تحجر و تفکر #تکفیری نجات داد و آن خدمتی که سردار سلیمانی بر بشریت کرد در آینده معلوم خواهد شد. آرامش و امنیتی که امروز در جامعه ما حاکم است مدیون سردار سلیمانی و همسنگر ها و همرزم های این سردار عزیز است.

⛔️ ✍️ به گزارش پایگاه خبری ورجوی، فرمانده سپاه ناحیه مراغه در #سخنان_مهمی گفتند: امروز مرزهای درگیری با دشمن در سواحل کارون و خلیج فارس نیست در خرمشهر نیست بلکه این مرزهای درگیری هزاران کیلومتر دورتر از مرزهای جمهوری اسلامی ایران است و این حاصل رشادت های این سرداران و همرزمانشان است. ما امروز در سواحل مدیترانه با دشمن می جنگیم. در 10 کیلومتری مرز اشغالگر قدس با دشمن می جنگیم. و آن جغرافیای وسیع مقاومت اکنون در اثر رشادت های این سردار بزرگ است . پیوستگی، همبستگی و اتصال جغرافیای وسیع مقاومت حاصل رشادت های سردار سلیمانی است. پادشاه اردن اکنون می گوید که ما امروز می فهمیم که از طریق حماس و حزب الله با جمهوری اسلامی ایران هم مرز شده ایم و خواب هلال شیعی که دشمنان پیشتر می دیدند و از آن می ترسیدند اکنون به ماه کاملی تعبیر و تبدیل شده است .

🔺 سرهنگ پاسدار سعید رشیدی در پایان سخنانشان خطاب به امت حزب اللهی و مردم همیشه در صحنه ایران گفتند : اما برادران من! این شهید بزرگوار تا زنده بود تا آخرین قطره ی خونش در راه اعتلای این نظام مقدس تلاش کرد و جنگید و مقاومت کرد تا زنده بود با زنده بودنش خدمت کرد و اکنون که شهید شده است با شهادتش غوغایی به راه انداخته و طوفانی بپا ساخته است  و این همسبستگی و انسجام و اتحاد حاصل #خون_سردار شهید قاسم سلیمانی است که در بین کشورهای اسلامی و حتی جریان های سیاسی داخلی (و مخالف هم ) بوجود آورده است. امروز از پیر و جوان و زن و مرد همه بر این شهید گریه می کنند و از این فراق دلگیر می سوزند همه برای این سردار اظهار عشق و محبت می کنند.

✍️ به گزارش #پایگاه_خبری_تحلیلی_ورائوی، این مراسم با همت اهالی شهید پرور ورجوی، پایگاه های مقاومت بسیج شهید رجائی و شهدای ورجوی، حوزه مقاومت بسیج 5 کربلا، دهیاری و شورای اسلامی ورجوی، مساجد و هیات حسینی روستای ورجوی تشکیل شد.

▪️روستای ورجوی در استان آذربایجان شرقی و در 6 کیلومتری جنوب شهرستان مراغه قرار گرفته است. این روستا با تقدیم بیش از 62 شهید در 8 سال دفاع مقدس، شهید پرورترین روستای ایران اسلامی است. روستای ورجوی را روستای شهیدان و روستای جهاد و مقاومت نیز می نامند.

پایگاه خبری تحلیلی ورجوی
1398/10/16

www.varovi.ir

آب آشامیدنی روستای ورجوی چند روز است که قطع شده و مسئولین رسیدگی نمی کنند. 

«ورجوی» شهیدپرورترین روستای ایران/ اینجا قلب تپنده شهادت است + فیلم و عکس

روستای ورجوی مراغه در آذربایجان شرقی با شهیدانش، شناخته شده‌ترین روستا در میان آسمانیان بود.

خبرگزاری فارس از تبریز_کتایون حمیدی: در روزهایی که عنوان شهید را از تابلوهای برخی شهرهای کشورمان حذف می‌کنند، روستایی در ۵ کیلومتری شهرستان مراغه قرار دارد که با وجود جمعیت اندک، به قلب جغرافیای شهادت در آذربایجان‌ شرقی مشهور شده است.

روستایی که بوی شهادت می دهد

جوانان این روستا، در همان روزهای نخستین جنگ، جزو اولین کسانی بودند که با تشویق روحانی روستایشان، در عملیات‌های مختلف در دوران جنگ تحمیلی حضور فعالی داشتند و تعداد زیادی از این عزیزان به مقام والای شهادت نائل آمدند. اکنون نام این شهدا در تارک کوچه پس کوچه های این روستا جلوه‌گری می‌کند.

اهالی روستا می‌گویند، تعداد شهدا بیشتر از تعداد کوچه‌هاست.

اگر درب هر خانه‌ای را در کوچه پس کوچه‌های غیرت این روستا بزنید، کمتر خانواده‌ای خواهید یافت که با هیچ شهیدی نسبت نداشته باشد.

غیرت و مردانگی جوانان این روستا و پیوند ذاتی مردمانش با دفاع مقدس، شهدا و جانبازانی که تقدیم ایران اسلامی کرده‌اند، باعث شده این روستا دهکده مقاومت نام بگیرد.

دشت لاله ها/ اینجا قلب تپنده شهادت است

صحبت از روستای ورجوی از توابع شهرستان مراغه در آذربایجان‌شرقی است که با تقدیم ۶۱ جوان رعنا، نخستین روستای پر شهید استان و اولین روستای شهید پرور کشور شده است. البته قبلا روستای فردو در رتبه اول قرار داشت ولی بعد از شهر شدن این روستا، حال «میغان» از توابع استان سمنان رتبه اول را کسب کرده ولی روستای ورجوی مراغه با توجه به تراکم جمعیت، اولین روستای پر شهید کشور لقب گرفته است.

روستای ورجوی موزه زنده‌ ایثار و شهادت مردانی از دیار آذربایجان است که هنوز هم حال و هوای جنگ را فراموش نکرده است.

مردمان این روستا بیشتر به دامداری، کشاورزی و قالیبافی مشغول هستند و از قدیم الایام در کنار همدیگر با صلح و صفا زندگی می‌کنند. اکثر جوانان روستا تحصیل کرده بوده و با مدرک فوق لیسانس به کشاورزی و حتی دامداری مشغول هستند. 

معبد مهر و یکی از چهار معبد مهرپرستی دوره اشکانی در ایران است در روستای ورجوی وجود دارد. خود اهالی می‌گویند، وجود این معبد باعث شده در روستا مهر و صمیمت حاکم شود و مردم روستا را ترک نکنند.

با توجه به بررسی‌های انجام شده و کشف ابزارهای سنگی، قدمت این معبد به دوران پارینه سنگی میانه نسبت داده شد.
در دوره صفویه یا اوایل قاجار یکی از روحانیون بنام ملا معصوم مراغه‌ای را در این مکان دفن کرده‌اند و بنام زیارتگاه رواج داده‌اند.

دهکده مقاومت/ روستایی پُر از شهید

هفته دفاع مقدس فرصتی شد تا به این روستای عجیب ولی واقعی برویم؛ از یک کیلومتر مانده تا سر در ورودی روستا روی هر تیر، تصاویر شهدای ورجوی نقش بسته است؛ شهدایی که سن زیادی ندارند و به قول معروف پشت لبشان تازه سبز شده بود. 

در روستای ورجوی قدم می‌زنم، روستایی که روی معبد مهر بنا شده است. از هر کسی که سوال می‌پرسم با شهدا نسبت دور و نزدیک دارند و به عبارتی جزو خانواده شهدا هستند. انگور، نماد ورجوی بوده و تندیس آن در ورودی روستا نصب شده است. 

در جای جای روستا، عکس‌های شهدا جلوه گری می‌کند؛ اگر کسی هیچ اطلاعی از این روستا نداشته باشد با ورود به اینجا به خوبی متوجه می‌شود که روستای ورجوی قصه‌های دفاع مقدس را در دل نهاده است.

با بخشدار منطقه تماس می‌گیرم تا اطلاعات تکمیلی از روستای ورجوی را کسب کنم؛ با کمال تعجب با صدای یک خانم روبه‌رو می‌شوم، بله! بخشدار این منطقه یک خانم هست؛ از خانم انتظاری شماره دهیاری را گرفته و برای گفت‌وگو با دهیار تماس می‌گیرم؛ دهیاری که در باغش مشغول چیدن انگورهای رسیده برای فروش است. 

با هماهنگی دهیاری، به حسینیه شهدای ورجوی می‌روم؛ حسینیه‌ای که اکثر جوانان شهیدش را در خود جا کرده است و تعداد اندکی در بیرون از آن حسینیه دفن شده‌اند. 

ورجوی، یادمانی از دفاع مقدس/ روستای عاشورایی

کنار مزار شهدا قدم می‌زنم تا دهیار خود را برساند؛ علی، حسن، عزیز، محمدرضا و ... نام‌هایی است که روی قبور نوشته شده است؛ نکته جالب، فاصله کمی است که بین طلوع و غروبشان وجود دارد؛ تاریخ تولد و تاریخ شهادتشان نزدیک است.

 حسینی، خادم حسینیه شهدای ورجوی و مصلای این روستاست که به گفته خودش، ۱۰ سالی است که نوکری شهدا را انجام می‌دهد ولی او نیز مشکلات اقتصادی زیادی دارد که کمرش را خم کرده است. 

یک استکان چایی مهمانم می‌کند. او می‌گوید: می‌دانم این توفیق الهی است که روزم را با شهدا سپری کنم و گرد و غبار از سنگ قبرشان پاک کنم. 

چایی داغ کنار مزار شهدا هم عالمی دارد؛ آن را سر کشیده و منتظر دهیار می‌مانم. جوانی زیر ۳۰ سال وارد حسینیه می‌شود؛ دستانش به خاطر چیدن محصولات گردو و انگور سیاه شده ولی معلوم است که تحصیلات دانشگاهی دارد. 

کنار مزار یکی از شهدا نشسته و گفت‌وگوی کوتاه خود را شروع می‌کنیم. 

امیر خلیل‌پور، متولد سال ۱۳۷۰ از روستای ورجوی بوده که اخیرا به جرگه متاهلین پیوسته‌ است؛ او دارای تحصیلات لیسانس اقتصاد کشاورزی و در یک خانواده ۶ نفری بزرگ شده است و از آبان سال ۹۶ با درخواست شورا به عنوان دهیار روستای ورجوی انتخاب شده است. 

او می‌گوید: طبق آمار سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا، سه هزار و ۳۰۰ نفر و تعداد خانوار یک هزار نفر است. 

دهیار جوان روستای ورجوی ادامه می‌دهد: این روستا دارای ۵ مدرسه با مهدکودک و ۶ مسجد و همچنین ۴ حسینیه هست. 

به گفته  خلیل‌پور، اکثر جوانان روستای ورجوی دارای مدارک تحصیلی دانشگاهی هستند و جوان بی‌سواد در این روستا وجود ندارد. 

دهیار روستای ورجوی اضافه می‌کند: مهاجرت در روستا کم  اتفاق می‌افتد و جوانان ورجوی با وجود تحصیلات عالیه در روستا مانده و با مدرک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا به شغل دامداری و قالیبافی مشغول هستند و آن را عار نمی‌دانند. 

از او در مورد جمعیت روستلا ورجوی در دوران دفاع مقدس می‌پرسم، که می‌گوید: با توجه به اینکه بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی یک شرکت تعاونی در روستا تشکیل شد و همه جمعیت روستا را عضو کرد از این‌رو جمعیت روستا در آن دوران، ۲ هزار و ۲۰۰ نفر بود‌.

آن‌گونه که دهیار روستا می‌گوید، تعداد کل شهدای ورجوی در آخرین یادواره شهدا تعداد ۶۱ شهید، تعداد جانبازان ورجوی ۶۰ نفر و تعداد آزاده در ورجوی سه نفر می‌باشد و همچنین شهیدان ابراهیم و محسن اقبالی پدر و پسر شهید روستا،  شهیدان نورالدین و شمس الدین مقدم ، شهیدان علی و شهریار نوین، شهیدان جواد و صمد پاشانژاد، شهیدان مقصود و سهراب حسین نژاد دو برادر شهید و  شهیدان حسین و غلامحسن رجب زاده و شهیدان عادل و علی ذاکری دو پسر عموی شهید در ورجوی هستند. 

 خلیل‌پور توضیح می‌دهد: از وقتی عضو پایگاه بسیج شدم، می‌دانستم که روستای ما شهدای زیادی را تقدیم اسلام کرده است و قبلا ۵۷ نفر از آنها شناسایی شده بود که بعدا به ۶۱ نفر رسید و احتمال افزایش نیز وجود دارد. 

او ادامه می‌دهد: البته بعد از اینکه روستای فردو (روستای پرشهید کشور) به عنوان شهر انتخاب شد، روستای میغان در سمنان به رتبه اول در تعداد شهدا دست یافت ولی همچنان روستای ورجوی به نسبت جمعیت در مقام اول از نظر شهداست. 

روستای آسمانی/ اینجا بوی شهادت می دهد

دهیار جوان علت تعداد زیاد شهدا در ورجوی را این چنین توصیف می‌کند: روحانی به نام سیدرضا پاکدل از اهالی روستا که دوره حوزوی خود را قبل از انقلاب گذرانده بود؛ به گونه‌ای جوانان را تربیت می‌کرد که هر کسی پای منبر او می‌‌نشست راهی جبهه می‌شد و حتی برادرزاده او به عنوان پیک مخصوص شهید باکری فعالیت می‌کرد. 

خلیل‌پور یادآور می‌شود: مراسم‌های زیادی در حسینیه شهدای ورجوی برگزار می‌شود ولی همه ساله در آغاز دفاع مقدس یک مراسم غبارروبی انجام می‌گیرد و حتی قبل از ساخت مصلای ورجوی، نماز عیدسعید فطر در کنار مزار شهدا برگزار می‌شد.

او می افزاید: البته حسینه  زیبای شهدای ورجوی نیز به همت برادر شهید ذاکری از شهدای ورجوی ساخته شده است.

دهیار جوان به قدمت این روستا اشاره کرده و می‌گوید: روستای ورجوی دارای یک معبد به نام مهر است که به دوره چهار عنصر (زرتشتیان) بر می‌گردد و طبق بررسی پژوهشگران این معبد قدمتی بیش از ۳ هزار سال دارد در حالی که این آیین قدمت بیش از ۷ هزار ساله دارند. 

به گفته او، در روستای ورجوی رودی قرار دارد که اخیراً تجهیزات و ابزار آلات انسان‌های اولیه در آن کشف شده است. 

خلیل‌پور محصول اصلی این روستا را انگور عنوان کرده و می‌گوید: اصلا نام ورجوی که ما آن را "وَروی" می‌گوییم به معنی خانه خورشید است و انگور نیز محصول اصلی آن است. 

او همچنین مشکل اصلی روستای ورجوی را آب شُرب عنوان کرده و در این باره توضیح می‌دهد: ما از لحاظ کمیت در آب مشکلی نداریم بلکه کیفیت مشکل اصلی است که در این رابطه خانم بخشدار و آقای فرماندار عنایات زیادی داشتند ولی با توسعه روستا به دلیل فرسودگی شبکه با ترکیدگی لوله‌ها و رسوب فراوان روبه‌رو هستیم. 

دهیار جوان تاکید می‌کند: مردم روستای ورجوی همیشه پویا و در حال تکاپو هستند و در اطراف روستا نیز کارخانه‌های زیادی از جمله صنایع مفتول، پنجره پی وی سی، درب و پنجره وجود دارد که جوانان زیادی را مشغول به کار کرده است ولی در این میان تعداد اندکی از جوانان نیز هستند که متناسب با تحصیلاتشان کاری ندارند. 

او در خاتمه یادآور می‌شود: البته زنان و مردان این روستا در حال کار و تلاش هستند و هیچ فرقی بین زن و مرد وجود ندارد و حتی در روستا یک بانویی وجود دارد که وسایل آشپزخانه را دوخته و همسرش آنها را می‌فروشد و حتی چند نفر از همسایگان خود را به تبع این کار،  مشغول به کار کرده‌اند. 

روستای عاشوراییان

شعار «آذربایجان اویاخدی، انقلابا دایاخدی» در ورجوی تجلی گشته است؛ روستایی که با جمعیت اندک ولی تقدیم ۶۱ شهید، برای انقلاب سنگ تمام گذاشته و عمق ولایتمداری و فرهنگ ایثار و شهادت طلبی را به خوبی معنی کرده است.

بسم الله النّور
وَ تَعاوَنوا عَلی البِرّ وَ التَّقوی  

 احتراما پیرو نامه شماره 8314/9990 مورخه12/06/1398 شبکه تلوزیونی مستند سیما
 جهت ساخت قسمتی دیگر از مجموعه مستند نور در روستای شهید پرور ورجوی به استحضار عموم مردم عزیز می رساند که این مجموعه پس از طی مراحل ضبط و تصویر برداری های اولیه از روستای ورجوی ، نیازمند استفاده بیشتر از آثار بجای مانده از دوران انقلاب اسلامی ایران و 8 سال دفاع مقدس من جمله نامه ها، یادداشت ها، تصاویر و فیلم های آرشیوی موجود از شهیدان، رزمندگان، ایثارگران، آزادگان، جانبازان  و سایر تصاویر عمومی از روستای ورجوی که گویای مجموعه خاطرات دهه 50 در روستای ورجوی است، می باشد.

لذا از عموم اهالی ورجوی و مردم شریف مراغه علی الخصوص خانواده‌ های محترم و معظم شهدا، پاسداران، جانبازان، ایثارگران، آزادگان و همرزمان شهدای ورجوی مراغه و همچنین نشریات محلی و رسانه های اجتماعی، آرشیو واحد های فرهنگی هیئات حسینی و پایگاه های مقاومت بسیج خواهشمندیم در صورت داشتن هر گونه تصاویر و فیلم های آرشیوی موجود از روستای ورجوی ما را در ساخت این مستند تلوزیونی و همچنین در حفظ و نشر این آثار ارزشمند و گنجینه های معنویمان یاری فرمایند.

یادآور می شود به منظور ارج نهادن به تلاش شما سروران گرامی، به بهترین و قدیمی ترین آثار دریافتی به قید قرعه هدیه ای از طرف پایگاه خبری تحلیلی ورجوی اهداء خواهد گردید.

شایان ذکر است که نظر به اهمیت ساخت این مستند از دومین روستای پُر شهید ایران و اندک فرصت باقی مانده جهت جمع آوری آخرین آثار موجود از دهه 50، مربوط به روستای شهید پرور ورجوی، لازم است که هر یک از شما عزیزان و سروران گرامی مطالب خود را از طریق شماره های تماس یا لینک های ذیل برای ما ارسال فرمائید.

تلگرام:
@channalevarjovi
اینستاگرام:
@varjovi.ir
ایمیل :
hrv_1368@yahoo.com

‍ 🚫 حمام تاریخی ورجوی در یک قدمی نابودی
🔻 #غفلت یا #عمد

✍️ همزمان با شروع محرم الحرام و آغاز اجتماعات بشری در سوگ انسان ! عزادارای در روستای ورجوی مراغه نیز طبق یک سنت دیرینه شروع می شود. مردم با دستار و پیراهن سیاه به استقبال ماه خون رفته و کوچه به کوچه در رثای حسین بن علی علیه السلام به سینه زنی و تعزیه خوانی در جلوی مساجد می پردازند. و محله به محله ندای هل من ناصر ینصرنی سالار شهیدان کربلا را با نوای هیهات من الذله پاسخ می دهند

🔸 هر مسجد پیشینه ای و هر محله در ورجوی نامی و نمادی دارد

✍️ در میان انبوه عزاداران و در کوچه پس کوچه های یک محله قدیمی ناگهان نگاهت به مخروبه ای می افتد ؛ حمامی است با قدمت چندین ساله و اثری است از دوران صفوی که روزگاری محل استحمام و نظافت اهالی روستای ورجوی بوده است...

🔸حمامی با گرمخانه و سربینه و آب انبار! با موادی از خار و تخم مرغ و  سنگ لاشه و آجر و آهک و ملات ساروج و قیر و اندود ؛

✍️ فارغ از گذران زمان در کوچه پس کوچه های این حیات گران وانباشت هزاران خاطره و آئین و رویداد سنتی و مذهبی در پی و در پس هم! این مکان عمومی روزگاری مورد استحمام اهالی و نظافت مردان و زنان ورجوی بوده است و اکنون به مخروبه ای که از هر سمت و سوی آن بوی تعفن و دهها فساد و ناهنجاری و بی انضباطی به گوش می رسد!!

◾️ همراه با دسته عزاداری گذرمان که از  #محله_ی_چشمه_قنات_ورجوی افتاد همسایه ای را دیدیم که سال ها در این محله زندگی کرده است و خود شناسنامه ای بود از حمام تاریخی ورجوی؛ کی و کجا، چطور و چگونه ،از چه و با چه فلسفه ای ساخته شده،  تا کی آباد بوده و از کی مخروب؟ همه را وجب به وجب میگفت.

✍🏿 اکنون حمام تاریخی ورجوی برخلاف حمام سنتی بسیاری از روستاهای ایران به مکانی که صدای اعتراض اهالی محله را هم در آورده تبدیل شده است. همسایه قدیمی این حمام می گفت : روزی نیست که از این محل بی صاحب! فسادی دیده نشود! میگفت باید تکلیف این حمام روشن بشود ...  

🔻 دهیاری و شورا و سازمان میراث فرهنگی و دیگر سازمان های ذیربط یا باید این حمام را در اختیار گیرند و سروسامانش دهند یا به مردم واگذارند!
 
👤 میگفت شما شاید هر چند وقت یکبار از این محله بگذرید و آنچه که در این مکان رخ می دهد را نمی بینید. اما ما هر روز میبینیم ؛ آنچه که اتفاق می افتد فقط بحث معتادین و افراد لاابالی نیست فسادهای دیگری نیز از این مکان بی صاحب مشاهده شده است. میگفت مسئولین اگر یک دوربین بر سر این حمام نصب کنند چیزهایی را خواهند دید که زبان از گفتن آن و چشم از دیدن آن شرم دارد!!!

⭕️ با شنیدن حرف های ناتمام آن همسایه و دیگر همسایه ها  آدمی به اوج خیانت و بی تفاوتی برخی مسئولین پی می برد.

❓چرا با آثار تاریخی این مردم چنین می کنید؟

⚠️ شندین این حرفها و دیدن این همه نابودی آثار فرهنگی و تاریخی مشخصا در روستای قدیمی و صاحب تاریخ ورجوی که بخشی از تاریخ هزاران ساله مراغه است، حقیقتا باید خواب را بر آنکه در این نظام اجرایی و انتخاباتی سِمتی را پذیرفته و عنوان مسئول بودن را یدک می کشد، #حرام کند. که در برابر چشمانشان آثار تاریخی و باستانی و نماد فرهنگی و هویت اجتماعی شان عامدانه یا غافلانه از بین می رود و دم بر نمی آورند و لب فرو می بندند و کاری نمی کنند! و این هر که بخواهد باشد که عقد اخوتی با کسی نیست. اما چه می شود کرد که گذران زمان است و انباشت هزاران خاطره خوب و بد از تماشای رژه رویداد های اجتماعی در دل تاریخ و فرهنگ ملت ها!

❕و این خاصیت پایدار و همیشگی تاریخ است که هر آنچه در توان دارد در دفتر روزگار ثبت می کند تا بلکه در آینده ای دور و نزدیک مورد قضاوت دیگران قرار گیرد! و  دور نیست...

💠 مردمی که با بی بضاعتی و نداری و کشاورزی اثری این چنین با عظمت در دل یک روستا بیافرینند تا بلکه به اصلاح و استحمام و نظافت در امور خود بپردازند با مسئولین بی تفاوتی که در برابر هیچ ناهنجاری اجتماعی اقدامی در خور و شایسته این ملت انجام نمی دهند در یک کفه ترازو باشند و مورد قضاوت آیندگان قرار گیرند.

۱۳۹۸/۰۶
📡 #پایگاه_خبری_تحلیلی_ورائوی
Www.varovi.ir

شهادت طلبی جوانان ورجوی در دهه 57، پای مجموعه مستند نور در شبکه مستند صدا و سیما را به روستای ورجوی کشاند.
روستای ورجوی، دومین روستای پر شهید کشور و اولین روستایی است که بیش از میانگین کل کشور شهید دارد.

مهدی فارسی کارگردان مجموعه مستند نور : میخواهم تصویری از روستای ورجوی ارائه بدهم تا هویت جهادی، انقلابی و شهادت طلبی جوانان آن معلوم شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی، گروه تولید مجموعه مستند نور شبکه مستند صدا و سیما دو روز قبل از عاشورای حسینی علیه السلام در روستای شهید پرور ورجوی به ساخت قستمی دیگر از مجموعه 30 قسمتی مستند نور پرداختند.

در این مجموعه که به روایت زمانی زندگی برخی شخصیت های قرآنی پرداخته می شود، قصه ی 61 شهید روستای ورجوی بازگو کننده ی عینی معروفاتی است که خداوند سبحان در قرآن کریم با مفاهیمی چون جهاد و شهادت از آن یاد کرده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی این گروه مستند ساز، در طی 4 روز برنامه کاری مداوم به ضبط و تولید بخش هایی از این مستند و تصویر برداری از مزار شهدای ورجوی، معبد مهر ورجوی، باغ های سرسبز روستا، هیئات حسینی ورجوی، و دیدار با پدران و مادران شهید در روستای ورجوی پرداختند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی همچنین در این مستند تلوزیونی گپ و گفت و گویی نیز با پیک شهید مهدی باکری و یکی از فرماندهان جهادی دوران 8 سال دفاع مقدس که در روستای ورجوی زندگی می کنند، انجام گرفت.

مستند «نور» در سی قسمت ۳۰ دقیقه‌ای در شبکه مستند تولیدشده و نگاهی دارد به زندگی افرادی که قرآن و مفاهیم قرآنی در زندگی‌شان جاری و ساری است.

20 شهریور 1398
پایگاه خبری تحلیلی ورائوی
www.varovi.ir

🗂 کارگاه آموزشیِ آشنائی با مبانی گردشگری در روستای ورجوی برگزار می شود.

🔸 رئیس شوراهای اسلامی ورجوی: توسعه‌ صنعت گردشگری در روستای ورجوی نیازمند آموزش همگانی است.

✍ به گزارش پایگاه خبری تحلیلی وَراُئوی، رئیس شورای اسلامی ورجوی طی تماس تلفنی با پایگاه خبری ورجوی از برگزاری اولین دوره ی آموزش مبانی گردشگری در روستای هدفِ گردشگری ورجوی خبر داد. مهندس خلیل پور گفت: با توجه به نیاز مبرم روستای ورجوی به احیای صنعت گردشگری و وجود پتانسیل های بالقوه در این روستای تاریخی، برگزاری دوره های آموزشی با محتوای گردشگری بجهت توانمندسازی جامعه روستای ورجوی لازم و ضروری است.

خلیل پور گفت: برای برگزاری این دوره با یکی از فعالین گردشگری و بوم گردی استان آذربایجان شرقی هماهنگی های لازم بعمل آمده بود که قرار است این دوره در طی هفته جاری و در روز جمعه مورخه 7 تیرماه 1398 راس ساعت 7 بعد از ظهر در محل کتابخانه عمومی شهید عطایی ورجوی برگزار شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی وَراُئوی، رئیس شورای اسلامی ورجوی ضمن دعوت از اهالی روستای ورجوی علی الخصوص جوانان، #همسایگان_معبد_مهر، مسئولین اقامتگاه های بومگردی و دیگر علاقه مندان به حوزه گردشگری جهت شرکت در این دوره آموزشی، گفتند: در صورت استقبال اهالی روستای ورجوی از این کلاس آموزشی، دوره های بعدی آشنایی با مفاهیم گردشگری و بومگردی نیز در راستای توسعه صنعت گردشگری ورجوی برگزار خواهد شد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی وَراُئوی، کارگاه آموزشیِ آشنائی با مبانی گردشگری برای اولین بار در روستای ورجوی توسط #مهندس_ایرج_توکلی فعال بوم گردی استان آذربایجان شرقی و کارشناس جهان گردی و راهنما و بلد محلی گردشگری استان برگزار می گردد. در این کلاس چند ساعته مفاهیمی از گردشگری، گردشگری به زبان ساده، مزایا و معایب صنعت گردشگری، تاسیسات مورد نیاز صنعت گردشگری و ... مورد بحث و گفت گو قرار خواهد گرفت./ شرکت در این کلاس برای عموم برادران و خواهران آزاد است.

دهیاری و شورای اسلامی ورجوی
پایگاه خبری تحلیلی ورجوی

1398/04/04

پایگاه خبری تحلیلی وَراُئوی
www.varovi.ir

وضعیت آب شرب بزرگترین روستایِ شهرستان ویژه مراغه

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی، سختی کل آب شرب بزرگترین روستای مراغه (روستای ورجوی) بالای 500 است که با وجود آهکی بودن بیش از حد این آب، وضعیت آن را دوچندان نامساعد و در سطح هشدار قرار می دهد.

در شرایطی که بسیاری از مشاهدات عینی از وضعیت آب آشامیدنی روستای ورجوی و نتایج آزمایشگاهی نشان دهنده ی وجود آهک بیش از حد مجاز در آب شرب روستای ورجوی با سختی کل بالای 500 است؛ اما مسئولین مربوطه شهرستان ویژه مراغه و استان آذربایجان شرقی تاکنون هیچ اقدام عملی برای حل این مشکل انجام نداده اند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورائوی، این آب آشامیدنی که بر اساس یک نتیجه آزمایشگاهی برای مصارف کشاورزی و آبیاری جزء آبها متوسط محسوب می شود!!! علاوه از جان و مال مردم روستای ورجوی، بزودی صنعت گردشگری و اقامتگاه های بومگردی این روستا را نیز با چالش های اساسی مواجه خواهد ساخت. چرا که فرآهم بودن حداقل های رفاهی برای گردشگران در یک روستای هدف گردشگری از اولویت های لازم و ضروری است. و چه ضرورتی بالاتر و حیاتی تر از تامین آب آشامیدنی سالم برای اهالی، میهمانان و گردشگران فصلی و دائمی!

آنچه که در تصویر مشاهده می کنید وضعیت یک آبگرمکن مورد استفاده در بزرگترین روستای شهرستان مراغه است که پس از چند ماه استفاده بدلیل آهکی بودن بیش از حد مجاز آب شرب روستای ورجوی به این وضعیت درآمده است. گفتنی است که اهالی ورجوی با جمعیتی نزدیک به 3000 نفر سال هاست که با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند!

 ☘ بمناسبت روز زمین پاک برنامه پاکسازی بزرگترین معبد مهر پرستی ایران در روستای ورائوی مراغه برگزار شد.

✍ به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی برنامه پاکسازی معبد مهر مراغه بمناسبت روز زمین پاک با حضور تشکل زیست محیطی همای سبز با مشارکت اداره‌ حفاظت محیط زیست مراغه، کمپین مطالبات جنوب استان، #دهیاری و اعضای شورای اسلامی و اهالی روستای ورائوی برگزار گردید.

✍ به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی همه ساله در جهان، در روز دوم اردیبهشت ماه (۲۲ آوریل) مراسمی در گوشه و کنار جهان با نام “ #زمین_پاک” برگزار می‌شود هدف از این مراسم‌ آگاهی‌ رسانی و ارزش گذاردن به زمین، این مادر هستی است.

🔹امسال در مراغه نیز به همت کمپین مطالبات جنوب استان (مراغه) و تشکل زیست محیطی همای سبز بزرگترین اجتماع زیست محیطی شهرستان ویژه مراغه و با حضور #دکتر_زارع رئیس محترم سازمان محیط زیست مراغه، استاد امیر فرهنگی، دهیاری و رئیس شورای اسلامی ورجوی تشکیل شد و برای پاکسازی اطراف معبد مهر روستای ورجوی اقدام گردید.

💠 معبد مهر ورائوی در ۶ کیلومتری جنوب شهرستان مراغه و در روستای گردشگری ورجوی واقع گردیده است. این مجموعه صخره ای عظیم که جزء #آثار_ملی_ایران و قدیمی ترین اثر تاریخی استان آذربایجان شرقی است بدلیل بی توجهی مسئولین به حال خود رها شده و در حال نابودی است.

📡 #پایگاه_خبری_تحلیلی_ورائوی
 

___________________

✍ ادمین کمپین مطالبات جنوب استان در پی پوشش خبری برنامه پاکسازی معبد مهر توسط پایگاه خبری ورجوی نوشت:

با تشکر فراوان از ادمین محترم پایگاه خبری تحلیلی ورائوی بابت پوشش خبری بزرگترین اجتماع زیست محیطی شهرستان ویژه مراغه.

اطلاع رسانی این تجمع زیست محیطی از طرف کانال شما در حالی اتفاق افتاد که هیچ کانال خبری  مراغه یا هیچ خبرنگاری آن را پوشش ندادند. اخبار این تجمع زیست محیطی برای مراغه میتوانست انعکاس بسیار خوبی در استان داشته باشد که با همکاری چندین اداره و سازمان و فعالان مردمی و.... انجام گرفت و برای استان و سایر شهرهای کشور یک الگو تلقی شود.

فرق ما با سایر شهرها در این است که آنها برای معرفی شهر خود از کوچکترین اعمال و فعالیت ها برند میسازند.
۱۳۹۸/۰۲/۰۵
 

جوابیه پایگاه خبری ورجوی:

✍ جناب خدادادی عزیز  از زحمات شما و دست اندرکاران این برنامه هم تشکر میکنم. اما شاید در جریان این کار نبوده اند. به نظرم اگر میدونستند خبرنگاران دلسوز حتما پوشش خبری هم می داشتند

اما خوب این پویش سبز بصورت #نمادین بود که فی نفسه بجا و موثر هست و باید فراگیر و مستمر باشد

کمترین تاثیر این برنامه سبز این بود که وقتی من میبینم فردی چون #دکتر_زارع یا یک استاد یا یک شهروند مراغه ای به عنوان یک مسئول خم می شود و یک کاغذی را یا یک شیئی را از زمین برمیدارد میدانم که محیط زیست مهم هست حیاتی هست . خوب بنده نتوانستم بدلیل مشغله کاری در این برنامه شرکت کنم ولی کمترین تاثیر اجتماعیش برای کسی چون من این بود که اگر زباله ای را از زمین بر نمیدارم حداقل زباله ای بر زمین نیاندازم این یک طرف مسئله هست

مسئله دیگر این بود که این همه زباله در این مسیر پر تردد و جاده ای که از وسط باغات روستای ورائوی میگذرد و گذر گاه ۱۵ روستای مراغه هست، چطور در این محیط زیست پخش شده و معبد مهر مراغه را در آغوش گرفته!

 آیا فقط مردم ورجوی یا گردشگران این کار را کرده اند یا عامل اصلی آن ماشین های حمل زباله شهری است که معمولا در این مسیر بدون حفاظ و پوشش تردد میکنند؟!

✍ اما اعضای محترم #کمپین_مطالبات_جنوب_استان ! آیا وضعیت یک اثر تاریخی با این پیشینه دیرینه، اینی باشد که امروز شما مشاهده کردید؟ یک مجموعه ای که متأسفانه در مراغه واقع شده است یک اثری که صاحبی ندارد به معنای واقعی کلمه.

در طی۴ ،۵ ماه گذشته پس از بازدید مسئولین شهری قرار شد یک ساماندهی اساسی به معبد مهر مراغه داده شود قرار شد سرویس بهداشتی، واحد عرضه محصولات کشاورزی و اتاق نگهبانی پیرامون معبد مهر تعبیه شود اما اکنون این حرف ها بر زمین مانده که هیچ بلکه وضعیت آن ویرانه تر از دیروز است.

چه کسی باید پاسخ دهد؟ چه کسی باید مطالبه کند؟

به هر حال از زحمات شما عزیزان مجددا سپاسگزارم. #خدا_قوت
۱۳۹۸/۰۲/۰۵
📡 #پایگاه_خبری_تحلیلی_ورائوی

‍ ✅ #مرکز_خدمات_جامع_سلامت_ورجوی دارای چهار خانه بهداشت است که هشت روستای همجوار را نیز زیر پوشش دارد.

⭕️  بخشدار مرکزی مراغه به نقش تعیین کننده خانه های بهداشت در تامین سلامت روستائیان اشاره کرد و گفت: بهره مندی از امکانات بهداشتی حق همه افراد است که پس از پیروزی انقلاب دستیابی به این هدف امکان پذیر شده است.

✏️ به گزارش #پایگاه_خبری_تحلیلی_ورجوی به نقل از صبح سهند، حکیمه انتظاری روز دوشنبه در بازدید از خانه های بهداشت روستای ورجوی (ورائوی) اظهار داشت: خانه های بهداشت روستایی، نزدیک ترین واحد ارائه خدمت در روستاها در شبکه بهداشتی درمانی کشور است که به برکت #پیروزی_انقلاب_اسلامی امروزه به صورت گسترده، همه روستاهای کشور را زیر پوشش قرار داده است.
وی افزود: دستیابی به یک جامعه سالم مرهون خدمت افرادی است که برای رسیدن به این هدف والا همواره در تلاش هستند.

✍ وی به خانه های بهداشت در این روستا اشاره کرد و گفت: مرکز خدمات جامع سلامت #ورجوی با دو هزار و 84 خانوار و نزدیک به 6 هزار و 524 نفر جمعیت دارای چهار خانه بهداشت است که هشت روستای همجوار را نیز زیر پوشش دارد.

✍ معاون بهداشتی دانشکده علوم پزشکی مراغه نیز در این بازدید افزود: در این مرکز #دو_پزشک، یک ماما، یک مربی، یک نفر مسوول بهداشت محیط، هشت بهورز، یک نفر مسئول پذیرش، یک نفر خدمات، یک نفر کارشناس آزمایشگاه و همچنین دو نفر به عنوان دارو یار فعالیت می کنند.

🔸 سلیمانی ادامه داد: در طول هفته یک پزشک در مرکز خدمات جامع سلامت #ورجوی به بیماران خدمات داده و یک روز در هفته پزشک و مامای تیم سلامت برای ارایه خدمات در خانه های بهداشت حضور می یابند.

وی با بیان اینکه در طول یکسال گذشته، 98 درصد مردم منطقه مورد مراقبت قرار گرفته اند گفت: آموزش خانواده های روستایی در زمینه رعایت بهداشت و برگزاری دوره های آموزشی برای آنان بسیار مهم و حایز اهمیت است و این مهم در مرکز خمات جامع سلامت و خانه های بهداشت این بخش در حال انجام است.

🔹 بخش مرکزی مراغه با 74 روستا دارای 68 هزار نفر جمعیت بوده که تمامی روستاها دارای شورای اسلامی با 245 نفر عضو و 66 روستای این بخش نیز دارای #دهیاری است.

🔹 شهرستان مراغه با حدود 263 هزار نفر جمعیت در 127 کیلومتری تبریز، مرکز آذربایجان شرقی واقع است. / صبح سهند

📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی
🔹 @varjovi
🔸 www.varjovi.ir

برگزاری دوره های آموزشی کامپیوتر در حسینیه فرهنگی مذهبی الزهراء ورجوی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی، دوره های آموزش کامپیوتر در سطح مقدماتی و پیشرفته درحسینیه عزارداران الزهراء (س) ورجوی در حال برگزاری است.

امیر پوررضا مسئول برگزار کننده دوره های آموزشی کامپیوتر در روستای ورجوی گفت: این دوره ها در سنین مختلف خواهران و برادران و با شرکت بیش از 30 نفر از جوانان روستای ورجوی در ایوان حسینیه فرهنگی الزهراء (س) در حال برگزاری است.  ایشان ضمن خرسندی از برگزاری این دوره ها که برای اولین بار در سطح روستای ورجوی انجام گرفته است گفت: دوره های آموزش کامپیوتر که از هشتم دیماه سال جاری آغاز شده است قرار است با حمایت های سازمان فنی و حرفه ای شهرستان مراغه در ایوان حسینیه الزهراء (س) ورجوی تا پایان سال جاری برگزار شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورجوی، دوره های آموزش کامپیوتر در روستای ورجوی که زیر نظر یکی از مربیان مجرب مرکز آموزش فنی و حرفه ای شهرستان مراغه برگزار می گردد قرار است در سال آینده نیز برگزار شود. ایشان ضمن تقدیر و تشکر از مدیریت هیئت عزاداران الزهراء ورجوی گفتند: در صورت استقبال و شرکت جوانان ورجوی برگزاری این دوره ها را در سال آتی نیز ادامه خواهند داد.

روستای تاریخی فرهنگی ورجوی با بیش از 3 هزار نفر جمعیت در 6 کیلومتری جنوب شهرستان مراغه قرار گرفته است.

محسن بابائی دانش آموخته کارشناسی ارشد در رشته توسعه اقتصادی دانشگاه تهران به تحلیل عوامل موثر بر تمایل گردشگران به سفرهای روستاییِ تور محور پرداخت.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورائوی در این پژوهش دانشگاهی که بصورت کتابخانه ای و میدانی انجام گرفته است گردشگران روستایی شهرستان مراغه من جمله گردشگران روستای ورجوی با پاسخ به گویه های تنظیم شده در این پژوهش نظرات خود را راجع به تمایل و عدم خود به استفاده از تورهای گردشگری روستایی بیان کردند. 

چکیده مقاله :

گردشگری مقوله پیچیده‏ای است که در ساختار خود اجزاء مختلفی را در برمی‌گیرد. یکی از این اجزاء تور گردانی است که به دلیل ارتباط با مراکز اقامتی، رستوران‌ها، حمل‏ونقل و همچنین برخورداری از تجارب و آشنایی بیشتر با مقاصد گردشگری، می‌تواند در توسعه صنعت گردشگری نقش مهمی ایفا کند. لذا تحقیق حاضر باهدف شناسایی عوامل مؤثر بر تمایل گردشگران برای مسافرت به مقاصد گردشگری روستایی از طریق تور در شهرستان مراغه انجام گردید. داده‏های این مطالعه به‏صورت پیمایشی و از طریق پرسشنامه گردآوری شد. جامعه آماری این مطالعه شامل گردشگرانی بود که در سال 1395 به روستاهای دارای ظرفیت بالای گردشگری شهرستان مراغه مسافرت کرده بودند. ازاین‌بین 200 نفر با استفاده از روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب‌ گردید. نتایج آزمون تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که تمایل افراد به سفرهای روستایی تورمحور، به ترتیب تحت تأثیر عوامل «فضای ایمن خانوادگی و تغذیه مناسب»، «سرگرمی و امنیت خاطر در طول سفر»، «نظم و برنامه سفر شفاف و مناسب»، «وسیله نقلیه مناسب و حضور به‏موقع آن»، «مشوق‌ها و امتیازات آژانس»، «فضای تجرد» است و این شش عامل درمجموع 17/65 درصد واریانس تمایل به سفر روستایی تورمحور را تبیین نمود.

دانلود مقاله از سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران